We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Staroangielskie słowa dotyczące relikwii świętych
Christopher A. Jones
Florilegium, Tom 26 (2009)
Wprowadzenie: zasoby platformy Słownik staroangielski (DOE) okazały się nieocenione dla historyków wczesnego średniowiecza. Microfiche Concordance pomogło Sarah Foot, na przykład, gdy prześledziła, jak zmiany w terminach staroangielskich mynster „klasztor, kapłan” i zakonnica „zakonnica, ślubowanie” ujawniają wady anglosaskiego życia religijnego, które rzadko pojawiają się w terminologii łacińskiej. okresu. Korzystając z nowszych, elektronicznych wersji DOE i jego przeszukiwalnego Corpus, staram się w tym artykule wyjaśnić niektóre wzorce słownictwa z innej sfery kościelnej, kultu świętych. Temu słownictwu poświęcono niewiele uwagi, pomimo potwierdzonego znaczenia relikwii-kultów w Kościele anglosaskim i dużej ilości odpowiednich materiałów w języku staroangielskim. Zarówno łacińskie, jak i potoczne określenia relikwii świętych odpłacają się analizie. Często są mniej przejrzyste, niż zakładają współczesne historie i, podobnie jak monastyczne słowa badane przez Foot, niektóre staroangielskie określenia reliktowe ujawniają więcej niż ich łacińskie odpowiedniki na temat panujących zwyczajów religijnych.
Niniejsze badanie rozpoczyna się od przeglądu niektórych terminów łacińskich i pewnych cech materialnych wspólnych dla wczesnośredniowiecznych kultów relikwii, ponieważ te głęboko ukształtowały słownictwo staroangielskie omówione w drugiej części artykułu. Z perspektywy współczesnej rozwój miejscowy jest często zaskakujący i sugeruje, że wielu Anglosasów myślało o relikwiach według kategorii raczej odmiennych od tych, które podkreślały ostatnie badania. Trzecia część eseju stara się wydobyć implikacje tego słownictwa, ponieważ łączy w sobie elementy łacińskiej hagiograficznej i staroangielskiej literatury świeckiej, a krótki wniosek powraca, aby przejrzeć szersze horyzonty, językowe i historyczne.
