We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Systemy chronologiczne w rzymsko-bizantyjskiej Palestynie i Arabii: dowody datowanych greckich inskrypcji
Yiannis E. Meimaris, we współpracy z K. Kritikaou i P. Bougia
Centrum Badań nad Starożytnością Grecką i Rzymską, 1992
Wprowadzenie: Studium greckich inskrypcji z rzymsko-bizantyjskiej Palestyny i Arabii oraz wszelkie próby zestawienia ich z odpowiednim tłem historycznym ułatwiają daty podane w samych inskrypcjach. Niniejsza praca koncentruje się na formułach chronologicznych wstawionych w tekstach epigraficznych w celu podania tych dat. Przeanalizowano tutaj tylko teksty, w których występują daty bezwzględne.
Ze względu na różnorodność metod datowania stosowanych w Palestynie i Arabii w ciągu pierwszych ośmiu wieków chrześcijaństwa, identyfikacja podstawowego systemu obliczania jest żmudnym zadaniem. Co więcej, chociaż podstawową jednostką chronologiczną jest rok słoneczny, to konwersję daty epigraficznej na jej juliański odpowiednik komplikują dwa dodatkowe czynniki: a) dokładny punkt wyjścia epoki w danym roku (epoce) oraz b) charakter kalendarz w użyciu, tj. jego początek i czas trwania miesięcy. W każdym razie przeliczone daty muszą być sporządzone zgodnie z rokiem juliańskim, ponieważ był to prawomocny rok od 46 pne do 1582 r.
