We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Thomas Frank
Confraternitas: Vol 17, nr 1 (2006)
Abstrakcyjny
Postrzeganie średniowiecznych bractw lub bractw jako zrzeszeń świeckich lub duchownych, pełniących głównie funkcje religijne, niemal automatycznie prowadzi do wniosku, że braterstwo i pamięć mają wiele wspólnego. Przynajmniej można to założyć, jeśli skupimy się na religijnym lub społeczno-religijnym wymiarze tego pojęcia, oznaczonym w następnym artykule łacińskim terminem memoria. Takie rozumienie memorii, podkreślające jej religijny wymiar, mogłoby być dalej rozwijane. W istocie możliwe jest zinterpretowanie wszystkich wysiłków chrześcijan (lub wyznawców innych religii), aby zapewnić zbawienie ich dusz, jako troskę o pamięć w szerszym znaczeniu. W tym przypadku można by uwzględnić nie tylko modlitwę i liturgię, ale także dzieła charytatywne oferowane na przykład przez bractwa, szpitale lub indywidualnych dobroczyńców, ponieważ wszystkie te pobożne czynności wskazują na to, że wierzący i bóg `` wspominają '' się nawzajem .
Artykuł ten koncentruje się jednak na węższej idei memorii, definiowanej jako upamiętnienie performatywne, które realizuje się liturgicznie i zbiorowo. Szczególny nacisk kładzie się na upamiętnienie zmarłych i modlitwę za żyjących. Co to oznaczało dla bractw w późnośredniowiecznych Włoszech, jest omówione w pierwszej części tego artykułu (I). Następnie dokumenty prawne i teksty prawne zostaną wykorzystane do zilustrowania roli pamięci w postrzeganiu bractw w społeczeństwie średniowiecznym (II). Artykuł kończy się kilkoma refleksjami dotyczącymi pojęcia „bractwa” we współczesnych badaniach historycznych (III).
